En mijn relatie met God?

Toen ik net uit de kast was, zei een vriendin tegen mij: “Het leek wel alsof je toestemming zocht bij de kerk om te mogen voelen wat je voelde.” Ze sloeg de spijker op de kop. Ik heb me eindeloos druk gemaakt over de kerkorde van de Protestantse Kerk Nederland (PKN) die nog steeds een onderscheid kent tussen het inzegenen van heteroparen en het zegenen van homoparen.

Op een gegeven ogenblik leek het wel alsof ik ruzie aan het zoeken was met iedereen die een meer conservatieve opvatting had over het huwelijk. Eindeloze discussies heb ik gevoerd in de hoop zo veel mogelijk mensen te overtuigen van de noodzaak voor gelijkheid voor holebi’s in de kerk. Ik dacht toen dat ik gewoon een goede bondgenoot was, maar eigenlijk voelde het veel existentiëler dan dat. Psychologisch gezien bleek het toch lastig voor mij om nog een stap verder te zetten en eerlijk mijn eigen geaardheid onder ogen te zien. De starre positie van de kerk voelde voor mij als  een groot struikelblok te waar ik me hevig tegen verzette, maar dat uiteindelijk niet van plek verschoof.

Ik kom in beweging

Uiteindelijk ben ik het dan zélf die in beweging moest komen. Daar was wel een verhuizing naar het buitenland voor nodig. Op een behoorlijke afstand van mijn familie en vrienden werd ik teruggeworpen op mezelf en op God.

Gelukkig was in al die jaren mijn relatie met God al zo diep verankerd geraakt dat mijn geaardheid nooit tussen mij en God heeft ingestaan. Ik heb geen moment gedacht dat mijn geaardheid en mijn liefde voor God niet samen konden gaan. Mijn relatie met God omschrijf ik wel eens met de woorden uit Psalm 63: “Ik ben aan u gehecht, met heel mijn ziel, Uw rechterhand houdt mij vast.”

Vastgehecht aan God

Zo voelt het eigenlijk mijn hele leven al: mijn hele wezen, alles wat ik ben, is aan de liefdevolle God vastgehecht en die God houdt mij stevig vast. Ik kan me daarom ook moeilijk voorstellen dat mijn geaardheid een belemmering zou zijn voor God om van mij te houden of voor mij om van God te houden. Wat dat betreft is seksuele oriëntatie voor mij helemaal geen factor van belang. Zoals Romeinen 8 zegt: “Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.” God en ik zijn nooit van elkaar gescheiden geweest: er is geen enkele kracht die dat voor elkaar zou krijgen, en homofobie al helemaal niet.

Dat neemt niet weg dat mijn relatie met God zeker wel veranderd is doordat ik mijn leven authentiek ben gaan leven. Zo’n grote transformatie in je leven blijft niet zonder gevolgen. Tot mijn eigen verbazing verdiepte mijn relatie met God zich juist omdat ik méér liefde voelde en een overweldigend gevoel van dankbaarheid.
De ruine van de kerk, een plek met veel pijn
"Het voelde alsof er al een kleine sluier is opgelicht van wat het betekent om God van aangezicht tot aangezicht te kennen."

Cadeau van God

In de prille dagen van mijn eerste relatie met een vrouw voelde ik dat ik een enorm cadeau van God gekregen had. Alsof God tegen mij zei: “Dit is voor jou.” Voor jou persoonlijk. Dit cadeau is uniek, het is op jouw maat gemaakt. Niet een soort van 'algemene' liefde zoals ik die voelde voor een man. Want dat was een liefde waar ik heel hard m’n best voor moest doen om ‘m te voelen en me in allemaal bochten moest wringen.

Het voelde alsof er al een kleine sluier is opgelicht van wat het betekent om God van aangezicht tot aangezicht te kennen. Want ik zie God in haar ogen. Liefde voelt veel directer: mijn ogen, haar ogen, en God. De liefde voor God en de liefde voor mensen, voor deze unieke vrouw, gaan helemaal samen. Er is niets meer wat er tussen komt. Het is puurder, echter, directer naar het hart.

Ik voelde heiligheid. Ik voelde: dit is heilige grond. Deze liefde is heilig. Deze liefde kan absoluut niets met zonde te maken hebben. Zonde is juist: de ontluikende liefde tussen twee mensen proberen te verstoren. Geen enkel mens heeft het recht om deze liefde te verstoren onder het mom van: “Ja, maar ik ben het er niet mee eens want dat staat in de Bijbel.” Liefde tussen twee mannen of twee vrouwen is niet iets om te bediscussiëren of om te tolereren. Het gaat over iets veel diepers, namelijk over de aanwezigheid van de Eeuwige, de Liefdevolle, die zichzelf laat zien als twee mensen zich aan elkaar verbinden.
Nog niet uitgelezen?

We hebben nog meer verhalen voor jou.

Mis nooit een verhaal

Volg ons ook op onze social media kanalen
en mis nooit een nieuwe video, podcast of verhaal

Of schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke maand
een overzicht met alle nieuwe verhalen!